Als je een auto hebt, en vooral bij een wat ouder exemplaar, is het handig om iets van pechhulp te hebben. Nu moet ik erbij zeggen dat ik vanaf 1987 al trouw ergens een abonnement heb, eerst bij de ANWB, daarna Routemobiel en nu gewoon via de garage. Meestal kan ik mijn auto zelf wel weer op weg krijgen, ik heb een paar keer met een lekke band gestaan, maar de storingen die ik heb gehad, waardoor ik assistentie moest inroepen, kwam meestal door oorzaken die te op voorhand te verhelpen waren.

1988: Talbot 1100 bestel, nog een keer 1992: Renault Express, de fuseekogel.

Toevallig ook bij dezelfde garage. Beide incidenten hadden op nog geen 400 meter van elkaar plaats op de De Boelelaan in Amsterdam. Het verhaal is hetzelfde, dus ik schrijf dit stukje in enkelvoud.

Na het ophalen uit de garage, zat er een rammeltje in het stuur. Bij de APK wordt er op speling op de fusee gecontroleerd, dus ik maakte mij geen zorgen. Voor alle zekerheid belde ik de garage om te vertellen dat ik speling had. Beide keren redde ik de garage niet, op weg brak de fusee geheel, waardoor het wiel onderuit vloog. Omdat ik al voorzichtig reed, gebeurde er niet veel.

1989 : Talbot 1100 bestel, bougie eruit

Begin 1989 hoorde ik ineens gesis onder mijn motorkap vandaan komen, gevolgd door een klap. Gelukkig kon ik de auto in de kant zetten, en bleek dat een van mijn bougies uit het blok was geknald. De garage had de bougies alleen handvast erin gezet. Gelukkig kon ik over een bougiesleutel beschikken. Na het weer indraaien van de bougies bleek er geen schade te zijn.

1991: Renault Express, terugroepactie.

In 1989 en 1990 werd ons bedrijf uitgebreid met twee nieuwe Renault Express. Dit waren de eerste wagens op diesel nadat er trouw op benzine werd gereden. In 1991 werden beide wagens teruggeroepen, de drukregelaar van de radiateur zou niet goed zijn. Bij de oudste van de twee wagens bleek dat inderdaad het geval, waardoor, tijdens het vervangen, de dop door de werkplaats vloog. Beide wagens hebben daarna een paar keer last gehad van een lekkende koppakking.

2003: Renault Kangoo, terugroepactie.

In 1998 was het gedaan met de beide expressjes, ervoor in de plaats kwamen een Seat Inca, die zijn leven eindigde in 2009 door een aanrijding op de snelweg bij Sint-Niklaas, de andere werd vervangen door een Renault Kangoo.

In 2003 was er wederom een terugroepactie van Renault. Echter, ik had die week een rit richting Groningen op het programma staan. De garage stelde mij gerust, het was maar een check, en ik kon gerust gaan rijden. De heenrit verliep probleemloos, echter, op de terugrit gingen ineens alle lampjes op het dashboard branden. Bij het stilzetten spoot aan alle kanten de olie eruit. De pechdienst zag het al snel,” dat is de vacuümpomp”. En daar ging de auto in de takels. De volgende dag belde ik de garage. Allereerst om te melden dat mijn auto onderweg was maar ook om te vragen wat er gecheckt moest worden. “De vacuümpomp”, was het antwoord.” Jij mag drie keer raden wat er gisteren bij mijn auto kapot ging.”

De garage wilde nog een rekening voor de reparatie sturen.

2005: Renault Kangoo, loszittende wielen.

Tijdens een rit naar Antwerpen hoorde ik ineens een vreemd gerammel onder mijn wagen vandaan komen. Nu zijn wagens met voorwielaandrijving gevoelig voor versleten homokineten. Om dit te checken ging ik even aan de kant. Normaal gezien zie de dan dat er een hoes gescheurd is. Echter, niets van dit alles. Omdat ik toch in de kant stond, deed ik iets wat ik nog altijd na zo’n 200 kilometer rijden na een beurt doe, mijn wielmoeren, sorry, wielbouten natrekken. Maar goed ook, bij alle wielen bleken de bouten los te zitten.

2006: Kia Pregio, koelsysteem.

De Kia Pregio verloor ineens alle koelvloeistof. Gelukkig gebeurde dit bij mijn werk. Een constructiefout zorgde ervoor dat een leiding in de lengte kon scheuren.

2010: Citroën Nemo, achterbrug.

Ineens is er paniek, de Citroën mocht niet meer rijden, er bleek een constructiefout in de achterbrug te zitten, en deze moest in zijn geheel vervangen worden.

En nu?

Tot 2010 was ons bedrijf een kilometervreter, de wagens reden tussen de 20 en 60 duizend kilometer per jaar. Sinds de crisis van 2009 en onze verhuizing in Uithoorn, hebben we minder kilometers te rijden. De Citroën is er nog steeds, de Kia is inmiddels vervangen voor een tweedehands Opel, nadat de Kia al vervangen werd door een tweedehands Volkswagen Caddy vanwege het energieverbruik.

Inmiddels heb ik geleerd dat het handiger is om een tweedehands wagen te kopen, deze hebben de terugroepacties al gehad en zijn een stuk betrouwbaarder.